İki omurun birbirine kaynaması buradaki ameliyattan sonra boyun ve her iki kürek kemiği arasında oluşabilecek ağrıları engellemiş olur. Bununla beraber uzun vadeli izlemlerde komşu seviyelere daha fazla yük binmesine zemin hazırlayabilr. Gerçekten de kaynamalardan sonra komşu seviyelerde zorlanma olduğu, bu da bu seviyelerde dejenerasyonun gelişimini hızlandırdığı bildirilmektedir. İşte bu nedenden dolayı, bu seviyelerde omurlar arası eklem çıkarılınca yeni yapay bir eklem konması fikri doğmuştur.
Yapay eklem, hastanın kendi ekleminin yaptığı işi üstlenir. Yani, eklemin çıkarıldığı bölümde, öne, arkaya, yanlara eğilmeler ve dönme hareketleri yerine getirilebilecektir. Diğer bir deyişle, var olan hareket korunduğu için, komşu seviyelerde dejenerasyonun hızlanmasının önüne geçilmiş olacak.
Fıtık çıkarıldıktan sonra kemiklerin birbirine kaynaması için kalçadan kemik alınmadığı için ek bir işlemde kurtulmuş olunuyor. Ayrıca kaynamayı arttırmak için kafes, plak gibi malzemeler kullanılmayacak, kaynamanın olup olmadığının konrolu için aralıklı röntgenler çekilip şua verilmemiş olacak. Dahası, ameliyattan sonraki seyir oldukça kısaldığından, hastalar kısa sürede işlerinin başına dönebileceklerdir.